دررگ آب دود ناله باد
نتپدسینه
دریا
دل ماه..این نپندارفروریخته شب.
تیرگی برتن شب بازد رنگ
بادفریادکشان آیدباز
بتپدبازدل ماه در آب
بازدریابشودتوفانی!
گرگرفته تن من
بدلم هست شتاب
صدف سینه دریاست پرازمروارید
صدف روزمن اماخالی!
یادآنرهگذرمانده براه
فکرآن توشه که می بایدم آن
لحظه ای نیست که بگذاردم آسوده بجای